Spektakl pt. ” Wyzwolenie 2.0″ obejrzeliśmy w Pałacu Kultury Zagłębia- dnia 21 marca 2018 roku. Aktorami w tym przedstawieniu byli uczniowie Zespołu Szkół Ekonomicznych w Dąbrowie Górniczej. Za reżyserię i scenariusz byli odpowiedzialni nauczyciele Zespołu Szkół Ekonomicznych jak: Pan Grzegorz Wiończyk i Pani Dorota Lenartowicz oraz Irena Szmer. Spektakl był inauguracją projektu „Dąbrowa dla niepodległej” związanego z 100-leciem odzyskania przez Polskę niepodległości. Poprzez ten projekt nasze miasto chce się włączyć w obchody jubileuszu. Ja osobiście podziwiam odwagę uczniów, którzy podjęli się odegrania roli np. Konrada z ” III części Dziadów” Adama Mickiewicza (Mateusz Widerski). Biorąc pod uwagę to, że ci uczniowie nie są profesjonalistami, to ich występ przed ogromną publicznością musiał być ogromnym wyzwaniem. Jedynym minusem spektaklu – były światła, oświetlające scenę, ponieważ mocno raziły mnie po oczach. Chociaż może był to zamierzony element sztuki. Scena, która mi zapadnie w pamięci do końca życia, to próba odegrania przedstawienia w teatrze, w którym podłożono ładunki wybuchowe. Scena ta była bardzo reakistyczna, wręcz przerażająca! Jeśli chodzi o efekty dźwiękowe, to podobało mi się wykorzystanie gitary podczas przedstawienia. Ogółem spektakl oceniam jako bardzo dobry przedstawiający epokę romantyzmu w odniesieniu do walki o niepodległość np. wspomniane „Dziady” Adama Mickiewicza i „Wyzwolenie” Stanisława Wyspiańskiego. Bardzo dobrze było widać to, że w epoce romantyzmu pisarze i poeci pisząc swoje dzieła chcieli wzbudzić w społeczeństwie chęć walki o niepodległość naszego kraju pomimo poświęceń własnej osoby dla dobra ojczyzny. Reasumując – wyście na ten spektakl uważam za udane i pouczające. Treść spektaklu moim zdaniem miała w nas wzbudzić postawę patrioty. Mam tu na myśli pamięć i nie tylko o osobach, które poświęciły życie dla dobra ojczyzny ale też pokazać, że patritą może być każdy z nas, także we współczesnych czasach. Jest to jednak inny rodzaj patriotyzmu, choć równie ważny, co ten tradycyjny reprezentowany przez Konrada z ” Dziadów” Adama Mickiewicza, który dotyczył walki o wyzwolenie ojczyzny. Ostatni aspekt przedstawienia był bardzo symboliczny: wszyscy aktorzy po kolei zeszli ze sceny…życia. Skończyła się jakaś epoka, ale zakończenie spektaklu miało otwarty charakter. To my jesteśmy aktorami na scenie swojego życia i tworzymy historię następnego pokolenia…
Maciej Pańczyk
oraz pozostali uczniowie
klasy II A LO.
