„Twórczość ze szkolnej ławy” to konkurs, którego XXXII edycja została dziś podsumowana. Pierwsza edycja – od razu o randze ogólnopolskiej – odbyła się w 1986 roku. Początkowo organizatorem był Klub „Tęcza” Spółdzielni Mieszkaniowej „Wspólnota” w Będzinie, potem Klub „Rytm”, a obecnie III Liceum Ogólnokształcące im. C. K. Norwida w Będzinie. Pomysłodawcą „Twórczości ze szkolnej ławy” jest Pan Jacek Golonka – poeta, dobry duch konkursu i od zawsze członek jury. Od XX lat członkiem jury ( przez 17 lat w funkcji sekretarza), jest nauczycielka naszej szkoły , p. Iwona Skubis. Celem tego wspaniałego konkursu jest propagowanie sztuki słowa oraz twórczości literackiej najmłodszych twórców zarówno w kategorii poezji, jak i prozy. Tegoroczna edycja to literacki debiut młodej poetki ze Szkoły Podstawowej Specjalnej nr 1, uczennicy klasy 8a, Kamilki Hory, która nie tylko zajęła I miejsce, ale zachwyciła członków jury dojrzałością literacką i głębią przemyśleń. Gratulujemy Kamilce i życzymy kolejnych literackich sukcesów!.
Kamila Hora, SPS nr 1 w SOSW w DG
Potwory
Potwory…
Tak naprawdę to my…
My, ludzie, persony myślące,
mimo wszystko ciągle popełniające błędy…
Ciągle gubiące sens życia…
Kochające tych, których nie powinniśmy,
tych których nie da się kochać…
Nieuczący się na błędach…
Patrzący w oczy drugiemu człowiekowi, kłamiąc…
Mówiąc, że jest dobrze, gdy na prawdę jest źle…
My wszyscy zabijający codziennie kilkanaście żyć…
My potwory pod każdym względem…
Cierpię…
Cierpię, oddychając,
patrząc,
dotykając,
po prostu żyjąc..
. Ludzie mówią, że śmierć boli,
że straszna jest, a ja -jedyne czego oczekuję- to właśnie na nią…
Patrzę jej prosto w oczy.
Uśmiecham się do niej, jak do starego przyjaciela.
Podaję rękę i lekko uściskam z czułością, uczuciem, miłością…
Ona patrzy na mnie.
Okrywa mnie czarną peleryną zimna, przez co czuję ostatnie bicie serca mego.
Idę powoli, ale razem z nią,
krok w krok,
ramię w ramię
z moją starą przyjaciółką…
Umieram…
I co z tym wszystkim zrobisz?
Ty persona, która obiecała kochać aż po śmierć…
Ty,
Bóg mojego życia,
moje uzależnienie,
moja miłość,
moje życie…
Mówiłeś, że kochasz,
a teraz widzę cię przez szybę z inną…
Ona obejmuję cię i robi wszystko to, co jest mi zakazane…
Teraz moja krew na moich rękach…
Spływa powoli, odbierając mi siły,
odbierając mi wszystko
w tym także ciebie, mój miły.
