Uczniowie i Rodzice – przeczytajcie jak sobie radzić !
Jak sobie radzić?
Aby odgonić czarne myśli od siebie i tworzenie negatywnych scenariuszy, warto zaplanować sobie czas, co będę robić przez następne dni, tygodnie, miesiące. Warto zrobić coś, na co od dawno miało się ochotę, ale nigdy nie było na to czasu (oczywiście te aktywności w zaciszu domowym). Można nadrobić zaległości w nauce, lekturze szkolnej, sprzątaniu (już tym przedświątecznym), pomocy innym domownikom w ich obowiązkach (rodzeństwu, rodzicom itp.). Narzuć sobie dyscyplinę pracy własnej, rytuał i plan dnia (bez lenistwa), to nie czas wakacji, ale sprawdzian Twojej silnej woli i rzetelności. Negatywnych myśli unikniesz, jeśli nie będziesz stale słuchał doniesień z telewizji o epidemii, włączał się w dyskusje na forach internetowych, itp. Unikaj nudy! Planuj swój czas! Bądź blisko kogoś, z kim możesz porozmawiać, komu możesz się wygadać, podzielić się swoimi obawami, lękami. W sytuacji nasilającego się lęku, czy napadów paniki, postaraj się zrelaksować, odwrócić myśli, przekierować je na wysiłek fizyczny, rozrywkę (tą oczywiście dozwoloną podczas kwarantanny), sposób, który Tobie pomaga, może medytację lub modlitwę (sposób duchowy również często przynosi ulgę czy spokój wewnętrzny).
Drogi Rodzicu/Opiekunie!
Twoje emocje, uczucia udzielają się Twojemu dziecku. To, jak przeżywasz obecną sytuację ma niezwykły wpływ na stan emocjonalny dziecka (często miewającego już podobne trudności związane z radzeniem sobie ze stresem czy własnymi emocjami). Bądź spokojny i opanowany. Najważniejsze jest to, jak Ty, jako dorosły, stworzysz atmosferę w domu, pełną wsparcia, partnerskiej rozmowy, poczucia bezpieczeństwa (tak kruchego w obecnej sytuacji). Zapewniaj, że sobie poradzicie, że dacie radę. Obserwuj swoje dziecko, jego reakcje i emocje. Nie wyśmiewaj lęków dziecka, czy jego punktu widzenia, ale tłumacz, jak można sobie radzić i jak wszyscy inni sobie radzą w tej sytuacji. Wysłuchaj swojego dziecka, jego spojrzenia, porozmawiajcie o emocjach, jakie Wam towarzyszą. Łatwiej sobie poradzić z tym, co wypowiedziane, a nie stłumione. Nie rób nadmiernych zapasów, nie oglądaj w kółko wiadomości, nie czytaj rozmów na forach internetowych. Twój stan emocjonalny udzieli się dziecku, a to TY jesteś jego odniesieniem, w Tobie jego siła. Rozmawiaj tak często, jak potrzebuje Twoje dziecko. Pamiętaj, że zorganizowany czas, stały plan dnia, stałe godziny posiłków i pory spania porządkują niepewną rzeczywistość i pomagają wrócić na swój tor.
Pozdrawiamy serdecznie!
Zespół psychologów i pedagogów SOSW
| MASZ PROBLEM? POTRZEBUJESZ POMOCY? CHCESZ POROZMAWIAĆ? – ZADZWOŃ |  |
| PLAKAT – ZDROWIE PSYCHICZNE BEZPŁATNA POMOC | |
| ULOTKA – PORADNIK PSYCHOLOGICZNY | |
| BEZPŁATNE WSPARCIE PSYCHOLOGICZNE DLA DZIECI I MŁODZIEŻY W DĄBROWIE GÓRNICZEJ | |
| STRES, JAK SOBIE Z NIM RADZIĆ | |
| RADZIMY SOBIE Z SYTUACJAMI TRUDNYMI | |
| INSTYTUCJE POMOCOWE DLA DZIECKA I RODZINY | |
| TELEFONY ZAUFANIA DLA UCZNIÓW I RODZICÓW | |
| MIESIĄC ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU | |
| ZASADY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z INTERNETU | |
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi organizowana jest w szkole zgodnie
z Rozporządzeniem Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017r.
Polega ona na rozpoznawaniu i zaspakajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w szkole, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym.
Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole wynika :
• z niepełnosprawności
• z zagrożenia niedostosowaniem społecznym
• z zaburzeń zachowania lub emocji
• ze szczególnych uzdolnień
• ze specyficznych trudności w uczeniu się
• z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych
• z choroby przewlekłej
• z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych
• z niepowodzeń edukacyjnych
• z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacja bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi
• z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego
Pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy klas i grup wychowawczych oraz specjaliści: psycholodzy, pedagodzy, doradcy zawodowi, logopedzi, nauczyciele rewalidacji i terapeuci pedagogiczni.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
• rodzicami uczniów
• poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i innymi poradniami specjalistycznymi
• instytucjami państwowymi działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży
• organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy z uczniem, poprzez zintegrowanie działań nauczycieli i specjalistów, w formie:
• zajęć specjalistycznych: rewalidacyjnych, korekcyjno-kompensacyjnych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych o charakterze terapeutycznym
• zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej
• porad i konsultacji indywidualnych
• warsztatów i zajęć grupowych
